Özlem dinmez bitse; kağıt, kalemde,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne!
Gönlüm dilden kirlenmeden, alemde,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne!...

Artık güneş, güler yüzlü doğmuyor,
Mutluluklar gökyüzünden yağmıyor,
Hasret sonsuz, sözcüklere sığmıyor,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne!...

Dert ne bilmez. Öter durur kanarya,
Kabuk tutmaz; derin yara, kanarya,
Hep öksüzler, her masala kanarya,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne!...

Çok yüzleştim kaderimle, barıştım,
İncinsem de hoş görüyle, yarıştım,
Yokluğundan, var yoklara karıştım,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne!...

Her gün sabah, mezarına bakarım,
Duam yetmez, bazen ağıt yakarım,
Rüyam bitsin, ben huzura çıkarım,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne!...

Bütün ömrü ıssız, sessiz yaşarken,
İç isyanım, bedenimden taşarken,
Sensizlikten, sana doğru koşarken,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne!...

Özcan İşler