Ay ışığnda yıldızlarda seninle buluştum
Gözlerindeki karnavalda ansızın kayboldum
Güneş unutunca beni soğuğuna hapsoldum
Karanlık hatırladı seni sıcağını soğurdum

Lal oluyorsa kalemim adını andığımda
Bir tebessümün ölüm döşeğinde bana şifa
Gözümde yalnızdır sen yoksan bu dünya
Nefes alışındır dik durmama destek asa

Tercümesi yok gülüşüne yazılan şiirlerin
Hasrettir içinde yüzdüğüm deniz nasıl derin
Gittiğin günden beri burda iklim serin
Dünyamı ısıtacak verdiğin ılık nefesin

Arzularım sensizliği topluyor çok aheste
Yokluğunun melodisi beni çağırıyor piste
Aşinayım bu valse, hayır demek ne haddime
Partnerim oluverir seni andığım her gece

Yıkıldı savaş siperlerim öldü de son erim
Pes etmedim arındırıp ruhumu sana geldim
Gözünde beni görmektir erişilmez şerefim
Sana çıkan yolları çözemez en büyük alim