Ve;
Ben bir gün geldi anladım ki,
Sayende.
Senin bile gidebileceğini,
Ta cehennemin dibine.!
Merak etme,
Korkma sakın,
Endişelenip durma.!
Yalnız göndermem seni.
Benden önce gidersen,
Unutma arkandan geleceğimi.
Ben senden önce gidersem,
Bil diye söylüyorum,
Seni bekleyeceğimi.
......
Dünyada o kadar çok paylaştık ki herşeyi,
Neyimiz var neyimiz yoksa,
Bölüşmüştük,
Var ise bir kuru ekmeğmizi,
Hatta hatta bırakıp gittiğin,
Yarım bıraktığın sevgimizi..
Şimdi;
Bu dünyada ayrıldık diye,
Sanma ki unuturum seni.!
Sanma ki sen yanarken,
Ateşini bölüşmüyeceğimi.
......
Ve;
Sanma ki yalvarmaz Allaha,
Onun yerine beni yakın diyemiyeceğimi.
Sen demezsin biliyorum,
Hatta biliyorum senin yerine yansam bile,
Senin o ateşe odun taşıyıp getireceğini.!
O da yetmez bilirim,
Külüm bile kalmayıncaya kadar,
Ateş sönmesin diye ikide bir üfleyeceğini,
Başımda zebani gibi bekleyeceğini.!
......
İşte yalnız ca dünyada değil,
Ahrette bile aramızdaki tek fark,
Bu olacak biliyorsun.
Ama;
Sen bunu kabul etmeyi bile bilmezsinki,
Çünkü;
Sen benim kadar yürekten sevmedin ki.!

14 Aralık 2011