ÖZLEDİM
Türk Edebiyatının unutulmaz ismi, Mehmet Kiremit Hocama.

Seksen dört yılında, tanıdım sizi,
Kaybetmedim bana, çizdiğin izi,
Bodrum, Gökova’da, gördüğüm yüzü,
Sevgi ile bakan, gözü özledim.

Asildi duruşun, tatlıydı dilin,
Şefkatle tutardı, elimi, elin,
Ne kadar şirindi, bizlere dilin,
İçimi ısıtan, közü özledim.

Çok anlattın tarihimi, dünümü,
Sayenizde sevdim, Türk’ün ününü,
Nasılda özlerdin, zafer gününü,
Turan’ı anlatan, sözü özledim.

Türkçeyi en güzel, sen konuşurdun,
Kızıl Elma idi, özlemin, yurdun,
İsteyerek oldum, senin Bozkurt’un,
Tanrı Dağlarında, buzu özledim.

Radyo değildir o, ırado derdin,
Treni reddedip, tirendir derdin,
Bilge Kağan gerçek; erendir derdin,
Ozanlar elinde, sazı özledim.

Bazı günler coşar, şiir okurdun,
Töremizi nakış, nakış dokurdun,
Her ortamda bülbül gibi şakırdın,
Arada yaptığın, nazı özledim.

Yüce Rabbim her zerreni korusun,
Hazar gölü gibi, aksın, durusun!
Sen takip ettiğim, Ülkü yolusun,
Benliğimi saran, özü özledim.

ALİ KILIÇ
11Aralık-2011-OSMANİYE
Bu şiir sevgili Hocam, Mehmet Kiremit Beyefendiye ithafen yazılmıştır. İstediği şekilde kullanma yetkisine haizdir. Ali KILIÇ