Kara geceleri yâr diye sardım
Yârim diyenlere nasılda kandım
Her gün ekmeği/mi zehire bandım
Sahtekârlar/dan ben bıktım usandım

Kaçmak istiyorum vefasız kuldan
Şefkat beklenirmi sarmayan koldan ?
Gitmeyeceğim artık virajlı yoldan
Sahtekârlar/dan ben bıktım usandım

Mecnun görse beni gülerdi bana
Bir ben gülemedim sevda/dan yana
Ne yaptım bu ceza hakmıdır bana ?
Sahtekârlar/dan ben bıktım usandım

Mezarımın dertli yazın taşına
O yâr hiç bakmadı gözüm yaşına
Neler geldi neler garib başıma
Sahtekârlar/dan ben bıktım usandım

DURAK’ı bıraktı nara yakarak
Gönül sarayında hapse atarak
Yataklar batıyor yanlız yatarak
Sahtekârlar/dan ben bıktım usandım

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

REMZİYE ÇELİK kardeşime gönülden teşekkür ediyorum.
Böyle yufka yüreği ile şiirime ikli dörtlük yazıp taçlandırıyor.
Sağol gadim dostum sağol.Sen yanarsın,ben yanarım
elbet bizi yaratan bir gün duyar sesimizi.
Ama inan bu sağdece gönlümüze tesellidir.
Ne senin beklediğin gelecek,ne benim özlemini çektiğim gelecek.
Zaten sevda da bu değil mi.Gelmeyeceğini bile bile beklemek..


Dilime doladım şu geceleri
Kalbime sürdüm’de kanımla seni
Bin ezanlar benim şahidim olsun
Yaşarken öldürdün öldürdün beni

Yalana dolana karnım tok artık
Doldurdum heybeme gözyaşlarımı
Al bu ömrümü al senin olsun
Yolunu beklemekten bıktım usandım