AZ KALDI GÜLÜM:...

AZ KALDI GÜLÜM:...
az kaldı..
gideceğim buralardan
çıkacağım hayatından..
gitme demen için de dilek tutmayacağım
yıldızlara asla küsmem de
hepsi seni yerime görüp saracak
bir gerçek vardı ki
o da yüreğimin derinlerinde kaldı
kalan bir gerçek bir de sensin
sen gerçeğin adıydın
adın saklımda kaldı
sana bir sözüm vardı
hayat bunu ödememe izin verir mi bilinmez
aşkla küs dememiştin
ölümle kavga et demiştin ama
aşkla küstüm
ölümle dost oldum
ümitlerimi tuzlu bir deniz kokusu sarmış
bana senin hasretin sinmiş
kırılan yürekleri tamir etmeye
başka bir aşkın gücü yettiği vakit
ölüm bana yar olsun demeliyim
ölüm
duy sesimi
duy feryadımı
çığlıklarım beni ürpertiyor
kulaklarımı bir uğultu sardı
elimi tutan yok
düştüğüm derin karanlıklarda
elimi tutan
bana yanındayım diyen yok
çocukken de korkmazdım karanlıktan
evde yatakta bir başıma uyumaktan
ışıkları hep söndürürdüm
demek bunun içinmiş
demek vuslatı olmayan bir aşkın
korkusuz gecelerine saklamışım
cesareti...