.
yalnız yürüyorum ben bu yollarda
yokmuydu benimde karşıma çıkan
yanımdan geçerken ayağıma çelme takıp düşüren
olmadımı ki sanıyorsun,,,

benim gözlerimde kaybolmaya
ağlatan göz yaşlarımda boğulmaya
onların mavi bakmaya
güçleri yoktu
benim ağaran saclarımda
beyaz olmaya
kırışan yüzümde çizgi olmaya
hevesleri kalmamıştı,,,

ses tonumda yüzleşmeye gelemediler
nefesimin kokusu ağır geldi onlara

vicdanlarında görgüsüzlük
beyinlerinde saygısızlık
yüreklerinde bencillik oldukları sürece
ben yalnız yürümeye mecburum,,,

benim ellerimden tutamadılar
bakamadılar gecenin sessizliğinde
sarhoş gibi sallanan yıldızların dans edişleirine
geçemediler yağmur sonrası
gökyüzündeki yedi renkli gökkuşağının altından


bulamadılar pembe panjurlu evin yolunu
hayalleri toz pembe kaldı
ışıkları ise sönük
gölgeleri ise hep peşindeydi
onlar yalnızlığa mahkumken
ben ise mecburdum.....

hasan kaya
mersin / 2011




.