0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1348
Okunma

o kadar özledim ki; arkama yaslandım ve sesini duymak istedim, bana iyi gelmeyeceğini çok iyi bilerek usumun bir kenarında hala kayıtlı olan rakamları çevirmeye başladım..
evet sesini duydum
aylar sonra
alo dedi...
sabah :05 30
güneş yine onsuz doğmaya yemin etmişti
alo diyemedim
sonra mı?... bu şiir...
Bütün şarkılar seni anlatmayı bırakıp
Bu yüreği acıtmayı emir bellemişseler
Sıyırıp dünyadan müziği sensiz sessiz
Bir klip olup
Yalnız
Gözlerimde yaşa/rtacağım bizi...
Sessizliğin göğsüne asılmış bir ceza
Gecem de ışıltısını yitirmiş yıldız
Uykumu doğrayan düşler gibi
Birer intikam ateşi susman
Süzülen zehr-i olsa da aşkın
Damla damla ineceksin yüreğime
O zaman ne fayda zaman
A ş k’ a
Kucak açtım ölüme
Sanırım kollarım yine boş
Oysa yaşamak sensiz ne kadar
L o ş b o ş
Deli bir çığır açmış aşkın
Yüzü koyun yatmış şehirlerimiz
Hiç uyanmamış aşık gibi
Yüzüne serpiştirdiğim yaşları
Yağmur bilmiş aşk-ı ’nı tadamayanlar
Gönülleri senden yoksun benler
Oysalar biriktirdim sensizken...
Pişmanlığımın süslendiği şiirler...
A ş t ı ! A ş k t ı !
Şimdi çift yastıkta uyumanın
Sesini aylarca duymadan yaşamanın
Parmak uçlarında başlayan özleminin
Tek kişilik sahnesi olan
Bu hayatın;
Hangi yoluna sensiz saparım...
Hangi yalanıyla bizi uyandırırım..
Kırıldı yüreğim canı çıkmış sözlerin dudaklarının arasında sallandı birer birer, kırk yerinden yarılmış, yalpalanmış kaderin ellerinde kalan ruhum perperişan...
5.0
100% (2)