Sen dostumdun.
Beni görünce gülücüklerden saçan
sen dostumdun benim.
Seninle şenlenirdi nice akşamlar
nerede kaldı,
attığımız kahkahalar.
masamıza neşe veren o masallar.


Hele o şarkıların
eritirdi yufka yüreğimi
birkaç kadeh içip ağlayarak söylediğinde..
Bendim en çok, mest olan şarkılarından
gecelerin sır dolu ötelerinde.
Sen dostumdun benim.

Günler seninle biterdi
Ve akşamlar seninle başlardı
ufkun alaca kızılı serilirken üstümüze..
Sırlarını en çok sen dökerdin bana
gecelerin en ileri saatlerinde.
Sen dostumdun da benim.

Hatırlar’ mısın?
Bir gece nasıl kızdırmıştın beni.
Hiç uyuyamamıştım
senin dişlerindeki, testerenin gıcırtısından
ve sahilin kucağına zor atmıştım kendimi
Sana olan şaşkınlığımdan saygımdan
Yine de dostumdun benim.

Oysa şimdi.
Benden çok uzaksın.
Şu dostunu sen bir dedikoduya sattın.
ve selamını kelamını kestin beni bıraktın sen.
Sen arasan’ da sormasan da yine,
Sen dostumsun benim…

A.Yüksel Şanlı er
09 Aralık 2011-12-09
Antalya