5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1121
Okunma
Kumsal
Ben Kumsalım...
Denizlerin önümde diz çöktüğü,
Zaman zaman aman dilediği.
Bakınca ufku yakın, güneşi sıcak gördüğün.
Elini uzattığında ucunu bilmediğin ıslaklığa dokunduğun,
Neyin geleceğini bilmediğin derinliğin.
Ben, geceleri yıldızları yalnız seyredebildiğin,
Aşklarını, günahlarını düşündüğün Kumsalım.
Biliyor musun bende kimlerin saklandığını,
Kimlerin parçalarımı taşıdığını uzaklara.
Asırlar var ki ben, bekçisiyim yalnızlıkların kışın,
Yazların gelmesi dağılmasıdır bendeki hüznün.
Savrulan her tanenin gittiği yeri bilmemek,
Bilmek kaderini mevsimlerle.
Ve... ve sevmek denizi herşeyiyle.
Kızdığın, okşadığın, kucağında uyuttuğun.
Herkes gittikten sonra başbaşa kaldığın.
İşte hayat. Uzat elini dokun.
İşte deniz, işte Kumsal, işte hayat
Cevap Yaz