.................Ruhunu kirletenlerin, huzura kabülü mümkün değil
.................Adem’e borcu olanın, af görmesi Hak elinden değil


Sanma ki gönül durulur çarpan pak yürekte
Belki de bir savunmadır sükûtu gütmekte
Yol ve yordam kayboluşta özlem erimekte
Hep sevgi içim de aksın can versin denmekte
Kalb’in şevk’i de kopunca kinler türemekte

Tam on ikiden vurursun hep uyanlardanız
Hakk’a doğrudur bunca yol yüce dallardanız
Âli evlât’ı severiz pak olmuş ardanız
Tüm gün huşu ile akan gönlü ak yoldanız
Doğuştan önce bağlıyız kökten bir koldanız

Kelam ve sohbet’i aldık Hazret’i Ali’den
Çöktertik de nefsimizi biat aktı birden
Sözümüz var îkrarımız var kâlû belâ’dan
El temiz gönül pak bakar Allah teala’dan
Bu dünya gelip de geçer ibret al seladan

Müminsen kaç münafıktan gönlün temiz kalsın
Ziyan etme yansın yürek koy hakikat alsın
Hakk elinden kuşaklandın kanma iblis yansın
Dil bağlıdır pir elinden kötü sözler kalksın
Yüreklerimiz pak yunsun öz fesatı atsın

Eğer bizler inanmışsak kalb’te kötülük yok
Bizde içte dışta birdir yalana meydan yok
Hakktan gayri önümüzü açış çaresi yok
Hak yolda açar gülümüz kötülükte göz yok
İçten gelerek söylenen Elhemdülilah çok…






(08.12.2011) AZAP…






DOSTAN HEDİYE:

Aç artık dost kollarını,
Gel ey dostum yavaş yavaş.
Yol karanlık gözüm görmez,
Gel ey dostum yavaş yavaş.

Dardayım gel artık ulaş,
Muhabbet yolunu dolaş.
Sensin dost yarama ilaç,
Gel ey dostum yavaş yavaş.

Haydar’ı Şah senin adın,
Bilirim sende muradım.
Çok peygambere uğradım,
Gel ey dostum yavaş yavaş.

Artık bana aç kolları,
Yağmur geçti, yağar dolu.
Boynumda gezer dost kolu,
Gel ey dostum yavaş yavaş.

Sanadır bu sözüm sana,
Artık al ulu divana.
Kavruldum dost yana yana,
Gel ey dostum yavaş yavaş.

Pir Sultan başka yol bilmez,
Senin bu yolundan dönmez.
Alev oldu gayrı sönmez,
Gel ey dostum yavaş yavaş.


Pir Sultan Abdal