Vatan’a silah çeken ele kurşun sıkmışım
’Asılmalı’ demişler, dâr’a kendim çıkmışım
Ben îdam edilmişim suçsuz yere Mamak’ta
Biz ipte sallanmışız onlar ise hamakta!
Sakaryada düşmanı kovalayan atlıyım
Ben Önkuzu, Gün Sazak, Ben Apdullah Çatlı’yım

Elimde defter kitap, dilde barış türküsü
Onlarda ise Millet uyanacak ürküsü
Düşman önde sanmışım, bakmamışım arkama
Düşüncem şöyle dursun, yasak konmuş parka’ma
Ne silah kuşanmışım, ne karınca ezmişim
Ben bir Mâhir Çayan’ım, ben bir Deniz Gezmiş’im

Geri bırakılmışım okul ne görmemişim
Sevdalımın saçını okşayıp örmemişim
Elime silah verip çık demişler şu dağa
Bacına gardaşına bakacak bizim ağa
Ben konuşmak isterdim, onlar ise susayım
Genç yaşta toprak olmuş, ben bir Ape Musa’yım

İçinizden biriyim, budur benim târifim
Biraz Ahmet Kaya’yım biraz Ozan Ârif’im
Karadenizde ıslık, Doğuda zılgıt sesi
Hepimiz can kardeşiz bu ayrım neyin nesi?
Biz ne zaman ağlarsak düşman gülmeye başlar
Haydi birlik olalım, dinsin gözlerde yaşlar


/Birileri senaryo yazıp durdu boyuna
Her yaştan her görüşten gençler geldi oyuna
Yürekler daha fazla düşmesin diye har’a
Sarıp sarmalanmalı, kapanmalı bu yara
Bu şiire siyâsî bir göz ile bakmayın
Sizden ricâm odur ki, isimlere takmayın./

.