mış’lı zamanlarda bıraktım yaşananları
boşluklarla çevrilmiş sınırda varlıkla inatlaşıyorum
bir kurtarıcı gelmeli bu sefil diyara
ellerinde fermanla cebrail görünür
lanetlenmiş tohumlarım
kurumuş,küflenmiş...
filizlerinde kardeş başları kalanların
bu yüzdendi belki
çaresiz dualar
umutsuz yakarışlar
dinmeyen isyanlar irrasyonel tanrıya
mış’lı diyarlarda bıraktım iklimlerimi

gökyüzü cehennem
yeryüzü yakılıyor
hezeyan içinde sefarimler
yanık kanat kokusu kelebekler mi melekler mi
çığlıklarım ilahiye dönüşür
cesetlerimin birbuçukluk yaşamında
eşiğimden üşüşür iblisler
küfre düşürüyorum sevaplarımı
yangınlandı topuklarım günahkâr küller arasında
türküleşti dilimdeki ilahiler
mış’lı dudaklarda bıraktım dilimi

ve güçlükle kurtardığım tohumlarım
yarı yanık yarı hüzün kokuyordu
bitmişlikti kalan yarısı
daha demlenmemiş bir dünya için
sakladığım kavmim
meşe ağaclarında zikrediyor
işte bu yüzdendi
bezgin isyanlar
içten yakarışlar
tevekkülle dualar içimizdeki tanrıya
mış’lı zamanlardan toplayıp
ecek’li zamanlara sundum umutlarımı

elif şaşı