6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
920
Okunma
gri bir telaşla başlamışken hayat
bir gün daha
ve kaptırmışken kendini bu hengameye
kendinden geçmiş
dur ve düşün
hırsına nasıl da yenilir insan
ve nasıl da kırar birer birer
ne çok kalbi
ne çok çıkarız insanlıktan
bilerek ve kasten
oysa ne acı ki
hiç kimse için vaat edilmiş topraklar yok
ne herhangi bir ırk
ne de din için
vaat edilen tek toprak
üzerinde kapladığınız kadar
ya da altında
bi öğrenebilsek gerçekten sevmeyi
o zaman mevsim hep bahar
atilla güler
Cevap Yaz