Türâb – ı ruhsâr ile beslenemedi bahçem
Şebnem-i ağyâr ile vuruluverdi serçem


Saatler dehlîzleşen bir zamanda durdu
Ağyâr aşkımızı ayrılığa kurdu

Sen gideli

Yıldızları pusula yapamıyor sebebim
Beyaza çalıyor ölümlere gebe yüreğim
Kayboldu tarihim çalındı ruhum
Deli sehpâsına harç oldu kutsal kum

Sen gideli

Akdağlarda pişmanlığımın tâcı takılı
Süveydâ kırk yerinden yamalı
Civan şelâlelerde yıkanamıyor cevâhir
Kirlendi bestelenmeyi unutan şiir

Sen gideli

Umutları kekik kokmuyor cânımın
Görkemi ziyâlaşamıyor vicdânımın
Cerenlerin su içtiği pınar kurudu
Gülistandaki son gül de vuruldu


Büyük depremlerin uyanık bilgesi
Esrikleşen kudretiyle seyyâhlaşan bîçâreyim
Hangi göçmen kuşa sorsan beni tanır
Heybemde Yâkup’un gözyaşıyla beslenen sabır…


Ey dolunay mevsiminin imgesi
Güler yüzlü begümlerin ecesi
Kuzulaşan yeminlerle geliyorum kapına
Son bir kez adım anılsın dîvânlar arasında

……….Sen gideli meltemler hüzün makâmında…



(Aralık / 2011)

Dursun Tiftik