Yezit ölmedi ey dost, yezitler kol geziyor,
Mü-mini müslümanı canından bezdiriyor.
İşte Afgan dağları, patlayan bombalarla,
Tarihi kerbelaya, bin rahmet okutuyor.

Irak farklımı sanki, Necef’ten Kerbela’dan,
Yezidin neyi fazla, çağdaş nemrut Saddamdan.
Şam’ın ufku kapanmış, kapkara bulutlarla,
Suriye kahır çeker, Eset denen Şeddat’tan.

Libya ne hale geldi, Kaddafi despotuyla,
Zulüm bitti sanmayın, kan akıyor ki hala,
Arşa yükseliyor bak, Tahrirden çıkan nara,
Mübarek düştü diye, sanma işler pek ala.

Flitsin yarasına, bu gidişle çözüm yok,
İşte İslam dünyası, istediğin şekle sok.
Kerbela bir değil ki, her yer olmuş kerbela.
Yezidin katlettiği, Hüseyinler nede çok.

Hüseyin bir ölse de, her gün binler doğuyor,
Yezitleri döktüğü, kutsal kanda boğuyor.
Kerbela şehitleri, müjdeler olsun size,
Mü-min kalpleri bugün, sizin için atıyor.

Dünyanın dört bir yanı, mü-minlere kerbela,
Ey Allah’ım yardım et, nasıl biter bu bela?
Zillet altında bugün, tüm ümmeti Muhammed,
Zikrimiz oldu bugün, bizim LAHEVLE VELA.

Ey mü-min gözünü aç, bitsin çektiğin zillet,
Tembel, tembel yatarsan, ne din kalır ne devlet.
Şahlan düştüğün yerden, bitsin bu müzmin illet,
Bütün günler AŞURA, artık her yer kerbela,
Her diyarda kan barut, perişan mazlum ümmet.