Alışmak ne mümkün
Bu ecnebi ülkede yaşamaya.

Serildi  buruş buruş
Sıkılmış cânım  bu soğuk devletin  
Gerilmiş iplerine. 
Isınmak mı ne mümkün?

Mandallarıyla adetâ kelepçeledi
Kollarımı, prangaladı ayaklarımı
Yamuk  çarpık sistemine.
Kurtulmak mı ne mümkün? 

Nice zamandır bir damla güneş
Değmeyen ruhumu şarap misâli  
Tozlu mahzenlerine hapseyledi
Firâr etmek mi ne mümkün?
     
Buharanlı  akşamlarında  
Kanımı  bu gurbetin ocağında
Sıla hasretiyle demledim  .
Buharlanıp damarları  adetâ terk etti.
Nemini kendi nemine de  ekleyerek,
Bu soğuk  ülkede yaşayan, diger
Göçmenlerin  romatizmalarını
Daha da bir  azdırdı.

Rutubeti zihinlere zarar.
Lâkin ne fayda esaretinden kurtulmak.
Burası gurbetin daniskası.
Burası soğuk Danimarka.

Biri gelsede şu mandalları
Bu can üzerinden alsa.

Sılamın sıcaklığı değse.
Ütüsüyle ipeksi bir kıvam alsa artık  bu cânı.

Yıllanmış şarâbı açılsa artık.
Kadehlere döküp  hasreti, tüketerek
Birlikte içsek artık aile ve dost.   

Uzun lafın kısası
Özlemindeyim sılam özleminde.