Yoldan hergün, "Tak tak helva!", diye
Bağırarak geçen, yaşlı amcanın bağırışlarını,
Güleç yüzlü bir dedenin kağıt helvalarını,
Sek sek oynarken söylediğim şarkıları özledim.

Gün batmak üzere ve evde kimse yokken,
Korkumu bastırmak amacıyla,
"Annem gider mahalleye,
Babam gider kahveye,
İç babam iç arka üstü düş!",
Diye şarkı söylerken,
Arkamdan babamın sessizce yaklaşıp,
"Aman da kızım ne de güzel şarkı söylermiş!",
Diyerek, sevip okşadığı günleri özledim.

Kedinin tırmalaması üzerine,
Annemin kucağına sokulup,
Ağlayarak uyuyakaldığım günleri,
Dut ağacına çıkıp,
Bir elimde ekmekle düşücem korkusu içinde
Dut toplayıp ekmekle yediğim günleri,
Ablamın bütün kızışmalarına rağmen
Peşinden tin tin koşup gitmelerimi,
Ağbilerimin, "Periii, Periii ! Gel bak sana tahtadan araba yaptık,
Önüne de ampul taktık!", diye koşturarak gelip,
Beni mahalle arasında dolaştırdıklar günleri özledim.

Elektrik yokken gaz lambasının ışığında,
Memlekete elektrikler geldiği zamanlarda da,
Elektrikler kesildiğinde mum ışığında,
Ders yaptığım günleri özledim.

Annemin acıktığım zamanlarda,
Elime minicik bir sıkma verip,
"Al bu da senin gibi minicik!",
Dediği günleri özledim.

Meğerse, ne güzel, ne sıcacık,
Ne sevgi dolu bir çocukluk geçirmişim !

(25/09/07 10:50)
Perihan METİN