19
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2102
Okunma
Dün bir şiirde yüz’ün üzerinde yorum gördüm.
Oysa altı yıldır burada olmama ve bin’in üzerinde şiir eklememe rağmen güne düşen bir kaç şiirim bile bu yorum sayısına hiç yaklaşmadı.
Beni tanıyanlar bilir ki yorum için şiir yazmam, öyle her şiire yorum da yazmam.
Pek çok iyi şâirin okunma ve yorum sayısını ona katlayan o şiiri görünce önce kendimi sorguladım.
Biz nerede yanlış yapıyoruz, diğerleri neyi doğru yapıyor da vasat bir şiirle bile bu kadar yorum alabiliyorlar? Diye.
Yoksa bizim yaptığımız doğru da onlarda mı yanlış?
Aslında yüreğimden gâyet emînim ammâ
Biraz şüphelerim var benim kendime dâir!
Dostların hakkımdaki görüşleri muammâ
Ya kötü bir adamım ya da kötü bir şâir
Eğer öyle olmasa daha çok okunurdum
Şiirimle bir sürü yüreğe dokunurdum
İyi kalpli biriyim, yüreğim temiz lâkin
Bilmiyorum nerede bir hatâ işliyorum?
Bâzen delilensem de genel görüntüm sâkin
Sanırım gerçeklerle kendimi fişliyorum
Doğru mesajlar vermek istesem de boşuna
Anlaşılan gitmiyor insanların hoşuna
Etrafıma sürekli sahte gülücük saçsam
Mavi boncuk dağıtsam defterde her kim varsa
Eğrisi doğrusuyla herkese kucak açsam
Toplayabilir miyim ben de yorumdan parsa
Ne kadar şiir varsa hepsine ’süper’ yazsam
Yüze dost görünsem de arkadan kuyu kazsam
Bir sevgi kelebeği lanse etsem kendimi
Hiç konu işlemesem çiçek, böcekten başka
Yalnız ben akla gelsem sevdâ ehli dendimi
Demesem vatan, millet, kalem oynatsam aşka
Yazdıklarım gitmese hiç kimsenin ağrına
O zaman basar mı ki herkes beni bağrına
Yok yok, olmaz be dostlar, ben bunları yapamam
Avutamam gönlümü yalan iltifât ile
Kendimi birşey sanıp benliğime tapamam
Çıkar için yapılan övgüyü bile bile
Bilirim ki doğrunun yardımcısı Mevlâdır
Az ama öz okunmak bence daha evlâdır.
.
5.0
100% (16)