BİR ÜVEYS’İN VARDI

Sevgililer sevgilisi Veysel Karen’in adıyla
Ey Berit suyunun gülü, şimdi seni anıyorum
Seni arzuluyor gönül, soğuk pınarın tadıyla

Ya Resulallah Üveys’in vardı Yemen illerinde
Gözleri çok uzaklara dalar giderdi merakla
Deli divane dolaşır durur kızgın çöllerinde
Yanar kavrulurdu sana hasretle bin bir firakla

Ey Berit vadisinin en soğuk en tatlı pınarı
Ne zaman susasa koşar sana anlatırdı bir tek
Senden beklerdi medeti, belki verirsin haberi
Mirasıydın yüreğinde yanacaktın mahşere dek

Ya Resulallah sana tahsis edilmiş Üveys’in vardı
Görenlerin deli mecnun diyerek alay ettiği
O sana ezelden yardı, sensiz Yemen eli dardı
Seni görmeden sevmeyi, aleme olay ettiği

Kızgın çöller yetmez gibi birde sen yakardın onu
Hani kapına gelmişti boynu bükük dönmüştü de
Sen anlamıştın demiştin bu Üveys’imin kokusu
Onu aramış sormuştun hasretle gören gözlerde

Ya Resulallah Üveys’in vardı hırkan miras kalan
Ümmetime duasından ayırmasın demiştin ya
Çırasını tutuşturup sevdanı bizlere salan


Şimdi her haliyle günah, kapkara yüreğim naçar
O kutlu sevda nurunun aşkına ellerim açar


Ya rab! Bana da bir damla aşk ver Berit sularından
Bana da ver o nazlının zerre kadar huylarından
Uyandır beni Allah’ım nefsimin oyunlarından
Yandır bu aciz kulu da meşk etsin sevdalarından

Ey! sevgiliyi görmeden yanıp tutuşan sevgili
Ey! gönüllerden gönüle gizliden giren sevgili
Ey! döktüğü göz yaşında aşkı besleyen sevgili


Ne olur bana da versen içli yanan ateşinden
Allah’ı, resulü ansın bu günahkar hecesinden
var da yok, yokta var olsun ağdırmasın kefesinden
Sıkıştır o sevdanı yar! çıkmasın can kafesinden

BİLAL TEKİN(SIRLISES)