Derdi olmayanı derde getirir,
Kendini bulan da burda yitirir,
Koridorlar bile beni bitirir!
Bu çile ölüme eştir hakim bey.

Gel kızım, de kızım, he kızım bitti,
De bu kızın kime söyle ne etti?
Yetti be canıma, tak etti yetti!
Ömrümü bitiren puşttur hakim bey.

Hadi hakkımı ver tam otuzüçyıl,
Nereye sığar ki bu yersiz akıl?
Dilime getirip, önümden çekil,
Sonra vur masaya sustur hakim bey

Diyormuş gördüğün sana kalsın da;
Yediğin içtiğin hesabı öde!
Utanmadan karım diyormuş bi de?
Basıp parmağını kustur hakim bey!

Kovarım diyorsun, ayıp söz deme!
Daha dur, inmedi öfke mideme
Kanserli kemiği kıçına dene
Kol kırıldı, yen-i hastır hakim bey!

Hani diyorsun ya, tamam, sus, yeter!
Sen ne şer birşeysin dilinde beter,
Kalemi kırmazsan daha da artar
Sen en iyisimi astır hakim bey.

Senin de mi aklın ermedi? Eğil!
-Medeni hukukmuş madeni değil
’’Parayı bozuk mu istersin oğul’’
Diyeni sıradan geçtir hakim bey.

Kararını geç ver sabır mı taştı!
Ağzımdan, burnumdan, boyumdan aştı
Zaman mı değişti? Usul mü şaştı?
Guslün farzı üçtür. Kaçtır hakim bey ?

Bu rüzgarın yönü terse değişti,
İmanım gevredi, ömrümü biçti,
Dava, davacının önüne geçti,
Bu davayı artık düştür hakim bey .

Seher EMRULLAHOĞLU

Seheryeli 30.11.11