Büyük bir deprem ile sarsılırken bir şehir
Yıkılırken binâlar insanların başına
Türkiye’nin gözyaşı birleşip oldu nehir
Can vermeye başladı toprağına taşına
Sanırım bu kavgadan var ki menfaatleri
İşte yine oyuna kurdular saatleri
Tastışmaya girdiler, çünkü onlar yoz’dular
Van’daki kardeşliği Dersim ile bozdular

Çıkarları uğruna, toplamak için parsa
Kırılmalı elleri kîne çanak tutanın
Eğer ki içinizde biraz insanlık varsa
Harçlığını gönderen çocuklardan utanın
İnsanlar yaraları sarmaya çalışırken
Bütün halklar tek yumruk olmaya alışırken
Bak yine ayırdınız sulh’a giden yolları
Kırdınız birbirini sarmalayan kolları

Kavga bitmez eskiyi bu günlere taşırsan
Geçmişte ne olduysa bırakın orda kalsın
İyileşmez ki yara iki de bir kaşırsan
İzin verin ülkemde barış yerini alsın
Alsın ki dinsin artık anaların acısı
Ayşe de bir Rojin de, hepimizin bacısı
İki kendini bilmez çıkarsa da velvele
Siz onlara bakmayın, haydi ülkem el ele.


.