Gülmedi şu yüzüm seni seveli
Gizim de gezinen dünya güzeli
Sen bir marsın bende dağlar gazeli
Aşkınla ben oldum divane deli

Sen beni çıkardın sevdanla baştan
Hiç farkım kalmadı yerde/ki taştan
İnsan anlamazmı akan şu yaştan ?
Seven sevdiğine eder’mi böyle ?

Sen beni ellere yanlış söyledin
Alırım ben seni almaz belledin
Bunca yıl bekledim neden gelmedin ?
Gözlerim yollar’da seni bekledim

Sevmişti şu gönlüm sevmişti seni
Ne çabuk unuttun böyle yâr beni.?
Her gün ağlatırsın şu gözlerimi
Umudu yollara ektirdin bana..

Sevgi sarayıma katmadım hile
Yâr seni alıpta sarmadım bile
Gonca güllerinden çektiğim çile
Konmadın dalıma şeyda bülbülüm

İşte böyle kuşku düştü içime
Bakmam artık inan kendi hiçime
Akları düşüren sensin saçıma
Kemirip duruyor şimdi beynimi

Düşürdün DURAK’ı yad’ın diline
Hasret koydun yaprağına gülüne
Sen beni saldın yâr aşkın çölüne
Serabına Mecnun oldum kanarım

Bir ses duysam seni geldi sanarım
Mahşeredek bu aşk ile yanarım

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
2011...KOCAELİ

MAR…AVCI
GAZEL…BİR GEYİK TÜRÜ