0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3319
Okunma
Kaybetmemiştim hiç bu kadar canımdan
daha iyi anlıyorum şimdi
gidenin ardından yakılan ağıtları...
Kaynağı içimin acısı
gözyaşlarım olmadan ağlıyorum ilk defa
Yanan ateş değil bedenler
Azrail soğuğu ölümlerde
Akmıyor durdu tüm saatler
suya düşmüş zamanlarda
Çıkarsam güneşe hüznümü
kurutsam gözyaşlarıyla ıslanmış ömrümü
Belki unutturursun bana
’’Onu’’ alıp hatırlattığın ölümü...
Engin Çetin