Ben yürüdüm mü mahallede
Kızlar cama çıkardı kimi balkonda,
Kimi yazılı kâğıtlar atardı
Kimi işlemeli mendil ama ben birini âşıktım
Adı HATİCE onun gözleri çarpardı kalbimde
Her vuruşunda sanki mühür gibi,
Simsiyah saçları vardı gönlümü rüzgârlara katardı
Savururdu Gönlümü rüzgârlarda
Gece karası gözleri vardı ne zaman baksa gözlerime
Binlerce ok saplardı kalbime
Güller gibi kırmızıydı dudakları
Ve bütün kızlardan farklıydı HATİCE
Ve bütün kızlardan çok sevdim HATİCE’Yİ
Biliyordu sevdiğimi ama ben ona söyleyemedim
Deliler gibi sevdiğimi
Okuyacaksın belki bir gün benim yazdığımı bilmeden
Aşkına hediyem bu şiirimi
O zaman anlarsın seni nekadar çok sevdiğimi



HATİCE

Zorun ne kalbime Hatice
Beni düşürdün aşkın derdine
Esir ettin kalbimi gözlerine
Anla artık anla seni çok seviyorum Hatice

Bir şarkı dilimde her mısrasında Hatice
Ben vurgunum gül yüzüne gül dudaklarına
Siyahında kaybolduğum gece bakışlarına
Anla artık anla seni çok seviyorum Hatice

Onca kızın içinde ben seni sevdim
Tek seni gördü benim gözlerim
Hep senin aşkınadır aşk şiirlerim
Anla artık anla seni çok seviyorum Hatice