Özgürlüğümüz
Uçmalıdır yürek kafesimizden.
Özgürlüğümüz
Ulaşmalı kerpiç evlere,
Boy vermeli yoksul bahçelerde.

Gölgesine çağırmalı çocukları,
Çocuklar
Köprü kıyılarından
Yaşama bakanlar,
Güneşi
Kelepçesiz tanrı sayanlar.

Hepimiz söylemeliyiz
Ağacın türküsünü,
Her sabah,
Her akşam,
Her çığlıkta,
Söylemeliyiz.


Türkülerimiz
Yükselirse engin dağlara
Ve ulaşırsa darağaçlarına,
İpten bir uçurtma yaparak
Ve yırtarak gökyüzünü
Kocaman ağzını açarak
Bir mayıs sabahına ulaşacak.

Yiğitlerimiz
Pankartlarıyla yürüyerek,
Yiğitlerimiz
Tek bir kadını severek,
Ulaşacaklar özgürlük ağacına.

Özgürlüğümüz
Bahçemizde,
Fabrikada,
Okulda,
Deniz kıyısında,
Hiç bir fırtınaya boyun eğmeden,
Boy verecek kökleri yedi kıtada.

Denizleri,
Okyanusları,
Nehirleri,
Birleştiren yüce köprü,
Şu okudukların,
Yoksul halkların,
Umutlu öyküsü..