yanıma aldığım sözlerimi savurdum
çamura düştü güzelliği
bataklık akşamlarında

abanın altından çıkarılan densizlik
moru vurdu yanaklara hışımla
dökülmedi göz yaşları
güz yağmurları yanaklarda

soyunup çırılçıplak sırtlan bakışlara
yılan gibi kıvrıldı sahteliği sinsiliğin
duraksız bir pisliğin lanetinde
oynaştı orospular

ve şeytana taptı yalnızlık
yattı yatağına arzuyla


itirazsız kabul gören bir bedduanın
başrol oyuncusu oldu
piç terk edişler
terk ediliş doğdu
zamanı dolunca

olmadan kimi kimsesi
yarının deliliğinde örttüler
deliğini ışıkların

giderim artık yavaş yavaş
bakmadan ardıma hem de
yerleşir dilime tüm sövgüler
sen hoşça kal dersin
bana düşen Allah Kahretsin olur

lakin kilitlenir ses dilde
söylenmez
giderim
bilirsin

tutar elimden kendi şeytanım
her şeye ve
gelmişime geçmişime
hiç çekinmem
söverim

giderim...



atilla güler


Fotoğraf: Aziz bilgili-I’m Leaving