17
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
2057
Okunma

Hep
Denize benzetirdim
Seni
Çünkü yosun kokardı tenin
Ve
Yitik
Denizkızını bulurdum saçlarında
Ellerin yelkenlerime dolan
Rüzgârım
Denizi giydirirdim
Gözlerine
Mavileşirdi derin kahve
Dudaklarına da biraz mavi
Öptükçe
Kan otururdu dudaklarımıza
Severdik yasak olmanın inadına
Bazen
Kararsa da
Bizden olmayan
Yabansı
Fırtınalarda deniz
Sarılıp
Uzaktan birbirimize
Karanlıkta
Yakamoz aydınlığı arardık
Sonra
Adım arası
Tövbelerimizin
Yetim çocuğuna bağlardık
Kısa
Ayrılıklarımızı
Çok sürmezdi
İstemsiz
Uzağa ayrıştırdığımız
Gülüşlerimizin yakarışı
Aynı anda
Koşardık
Sevdikçe özgürleşen yüreklerimize
Oysa
Bugün
Uzun bir ayrılığın yorgunuyuz
Serçe ayaklarıyla doldu
İçimize
İncecikten bir üşüme
Bil ki
Gelmezsen
Dondu donacak nefesimiz…
Taylan KOÇ
5.0
100% (22)