0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
444
Okunma

Şehrin yalnızlığı çöktü, üzerime
Sözlerimin hüznü büründü, kalemime
Ben seni yazıyorum bak! Yine
Bıkmadım! Usanmadım!
Her geçen gün yıllandırdım!
Seni kalbimde
Sana susadım
Sana açım
Bazen gözlerime
Pusu kurdun
Bazen vakitsiz
Sancılarına tutuldum
Bazen de umutlarıma
Işık oldun!
Her geçen gün
Sensizlikle yıkıldım!
Ben senin
Masum yüreğine
Tutuldum!
Art Art’a sana vuruldum
Yavaş, yavaş ölüme koşuyorum!
Gözlerim vuslat-a
Ruhum senin başucunda!
Anlam vermediğim duygularımla
Karıştım her bir köşede kaosa!
Lokman Bekler.
5.0
100% (2)