Bana bir bakışın vardı
Yüreğimdeki sabır taşı yandı
Her bir yanım aşka bulandı
Ve ben daha fazla aşka
Bulanmadan gidiyorum
Bu gece düşlerinden

Sen beni düşünme
Hiç ses çıkarmam
Bana yakışanı yaptım
İçimdeki seni serpiyorum
Karış, karış bedenimden
Hatta kin besleyen yüreğimden

Feryadı-ı figanlara bulaşmam
Her zamanki gibi
Kendi içimde ağlamam
Sen çeke, çeke
Ayağına dolaşmam
Vedanın sonu var
Artık devamını yaşamam
Sen aşk-a çelme
Taktın bile, bile
Sevseydin yarınlarımıza
Kast etmezdin böyle

Gidiyorum zamanı geldi
Bensiz kal bir köşede
Meçhul bir seven olarak
Yaz beni!
Herkesin geçtiği yerlere
Bak hep!
Utan!
Bir aşkın katili olma!
Vasfınla yaşa!
Gurur duy içindeki düşüncelerle!
Yalanlarınla!
Bu cinayetten sonra!
Gelme sakın!
Fail bir katil olarak yaşa!

Beceremedim de
Ben aşkımızın katiliyim de
Seviyorum dedim ama sevmedim de

Yaz kadın
Yaz beni
Karış, karış
Satır, satır
Ben gencecik bir adamın
Geleceğini karartım diye
Umutlarını hiçe saydım diye
Sevmiyordum de sevmiyordum!
Sadece içindeki bana tutuldum de!
Koca bir aşk-ı mahvettim de!

Sen varsın diye
İstanbul’a veda ediyorum
Her yer sen kokuyor
Herkes sen bakıyor
Sana susamışım
Sana kanmışım
Kendi, kendime avunmuşum
Zamanı geldi
Ardıma bakmadan
İçimdeki benliğime
Kavuşuyorum

Seni ömür boyu
Affetmiyorum...
Kalan bedbaht hayatında
sana sadece gülüyorum...
Kokunu, nefesini
Hatıralarını ve senle başlayan
Senle biten her şeyi
Sana iade ediyorum...
Bu şehirden gidiyorum
Sen olmayan bir şehre
Sen bakmayan gözlere
Ve sen kokmayan yarınlarıma...
Bu şehir ikimize fazla!

Lokman Bekler.