I.

Düşsem tutamazdın ellerimden.
Kasları gelişmemiş
Burnu soğuktan kızaran
Sokakta gördüğü her kediyi taşlayan
Ve
Akşam ezanı okunmadan
Eve girmeye mahkum olan
Ciklet alacağım diye
Babasının cebinden yirmi lira çalan
Kalabalık yalnızlıklı çocuktun sen!

II.

Köşe başları vardı tebeşirlerle adını yazdığın.
Daha okumaya altı yaşında başlamıştın.
Araba plakaları
Sokak adları
Ve babanın aldığı küçük cafcaflı oyuncak markaları...
Tümü tek bir hamleydi.
Bilirdim
Sevmezdin Pazartesileri
Sana göre okul yolu engebeliydi!
Kaleminde ki kurşun
Küfürlere yeterdi
Kediler seni bir türlü sevemedi.

III.

Gözlerin papirüs yaprakları gibi renkli.
Bilemezdim yeşili sevmediğini
Kırmızı elbiseleri neden giydiğini
Kuş tüyü yastıklar dahi rahat ettiremezdi seni
Sen
Soğukta burnu kızaran çocuktun çünki.


IV.

Dolaptaki rakıyı yanlışlıkla içtiğin günden beri
Akreple yelkovan binlerce kez sevişti
Şahit oldu dedenin kordonlu saati
Sokaktaki kediler ise kekeme artık şimdi.