-----------------------------His içinden aşk çalan aptalın, aklına şaşarım
-----------------------------Hak yolunda gül devşirilirse, benliği koşarım


Aşkla; rüyaların âleminde, biz yaşarız güya
Döndürü de durur ateşler de, bizi kahpe dünya
Gönül terazisi hiç denk gelmez, kâbus gibi rüya
Kan revan da uykular bölünür, çarpar aksi suya
Nush ile almazsak aklı başa, tokat değer toya

Öz’ünü görmez hasba işte ben, buna kızıyorum
Hep yol ve yordamdan da çıkışta, aşk’ı arıyorum

Deli gönül koşar durur güle, kan değer bülbüle
Coşku içinde mutlu yaşarken, döndürür eylüle
Ne vefası var nede bir hayrı, sığınır sümbüle
Hiç yoktan da yakışta kavurur, dönersin kor küle
Tüm benliğini sarar hapseder, olursun bir köle

Öz’ünü görmez hasba işte ben, buna kızıyorum
Hep yol ve yordamdan da çıkışta, aşk’ı arıyorum

Nefsin duygusuzluğuna küser, çıkar da gidersin
Cıncık boncuğu bahane eder, kükreyip esersin
Her tür acılara gark etmeye, Hak’tan müyessersin
Hem canı gönülle koşup ister, hemde hep küsersin
Aşkın meyvası ben de deyişte, lokma esirgersin

Öz’ünü görmez hasba işte ben, buna kızıyorum
Hep yol ve yordamdan da çıkışta, aşk’ı arıyorum

Tadı ve tuzuyla yaşam ister, mecnun olmuş gönlüm
Ne bir zevk tat’tı ne hayat buldu, bu kahırlı ömrüm
Aşk diye dert dibine gömdüler, dal kopuk çürürüm
Melek sanıp iblisle kol kola, kalışta yürürüm
Atmaca gibi gökdeyken şimdi, yerde sürünürüm

Öz’ünü görmez hasba işte ben, buna kızıyorum
Hep yol ve yordamdan da çıkışta, aşk’ı arıyorum






(23.11.2011)AZAP…