Her şey simdi mazide bir yalan sevdadır,
Külü kalmış hele bak yanıp duran aşkımın,
Ateşiyim külüyüm bu bulunmaz sevdamın,
Anladım’ki ben artik, aşkla sevgi boşadır.

Bahar vakti gül açsa filiz veren dalımda,
Dökülür yaprakları, soğuk esen fırtınadan,
Gidiyorken yolumdan biri gelse karşımdan,
Güler beni görünce, diken olur canımda.

Bazı zaman olur da, görür beni dostlarım,
Şaşkın, şaşkın bakardır yolda üzgün halime,
Kimi gelsin karşımdan, etmez üç beş kelime,
Neden bile demezler, ben’ de ona şaşarım.

Kolum kanadım kırık çırpınan bir kuş gibi,
Kala kaldım dağlarda, yalnız başıma birden,
Vazgeçemedi gönlüm ne aşkından ne serden,
Kalbim çarpar dururdur sebebi yaşlılık mı?

Bakarım, bakarim’da, bulut saran dağlara,
Ruhum daralır birden, karlar yağar başıma,
Dert çekmekle üzülen perde düşen gözüme,
Mil çektiler inceden gitmez oldum yoluma.

Havsalam alır sandım, bu dünyanın halini,
Almadı gitti, neden yoksa ben mi cahildim.
Yatak yorgan yatarım, küle döndü şu halim,
Ben öğrendim yatarken, şu ölümün yerini.


Ahmet Yuksel Şanlı er
23 Kasım 2011-11-23
Antalya