Oradaydın
Seyrettin beni.
Kendinin dışında olmak buydu demek.
Güldüm
Duvar gibi.
Çırpınma bittiğinde konuştuğun tek insanın
Kendin olduğunu anlıyorsun.
Hayata çarpıp dönen sesin.
İnsan yanlızca içinde var ettiği o aptal yaratığı arıyor, bekleyerek.
Büyüdükçe büyüyen, gördükçe şekillenen, dokunamadıkça gizemli
Belki ne kentler, ne de insanlar yaşamak
Ben varım yanlızca
Bir de içimde garip oyuncu
Kum saatine bağlanmış küçük çarkta zamanı dolduran
Her şeyden habersiz, koşmak öğretilmiş zavallı fare
Kurduğu düşü özleyen
Dostun kendi düşünü sessizce giyen
Sevdiğin öyle olmasını istediğin, olmayan
Yok gibi yaşamayı beceren tek yaratık insan
Buğulu düşün ardında kaldı gülüşün
Yağmur yağacak
Söyleyenedek saklanmalısın
Elma dersem çık,armut dersem çıkma!

İZMİR 18.12.04