Issız vadilerde
Bittik aşkımızı aradım günlerce
Ay ışık oldu, içimdeki sus pus-a
Yalnızlık nehrinde

Yıldızlarda aradım seni
Martılara sordum
Kaybolan sevgimizi
Bitişimizi, yitikliğimizi

Tenha dağlara yazdım
Bitmesin gel diye!
Seni her bir köşeye kazıdım
Ağladım günlerce
Çöle döndüm sen bakan gözlerinde

Zaman her şeyin ilacıydı
İp çeker gibi seni çektim içime
Estim her bir yerde
Ayaz, ayaz vurdun bedenime

Kayıp bir şehir oldum, içimdeki harabelerde
Yıkık, dökük bir aşktı geride kalan
Enkazı kaldıracak da yoktu!

Gün be gün, Kâh çocuk gibi sen dedim, Kâh bittim, Kâh eridim

Ab-ı hayat gibi sana susadım
Her bir yerde sen serpildim
Su yerine kana karıştım

Mavzer gibiydi sensizlik
İçimi ürperti sessizlik
Konuş dedim konuş
İçimdeki sana hep sustun

Damarlarımda sen dolaştın, Seni yaşadım
Her bir vakit dualarımda seninle buluştum

Rüyalarımda sana kavuştum
Sineme attım her şeyi kendimle savaşır oldum

Kasırgalar gibiydin, içimde hep estin
Bir köşeye bıraktım bedenimi
Yolunu gözledim

Kaldırımlar buz tuttu
Sensiz geçen zaman
Yüzüme uçuk vurdu

Seni aradım, seni sordum
Her yerde sen kaldı, gözlerimde
Tüm güzelliğinle!

Lokman Bekler.