Yanık bağrım, yanar korda,
kavrulur, gönül aşk ateşinde,
göz yaşıyla, sönmez bu ateş,
tutuşmuş, her yerlerim,
yangın, içimde işte ! şuramda,

Terkedilmişlik ! acısı içimdeki,
patlamış, koskoca bir volkan,
içten, içten yanar ! o hazır,
yandıkça, püskürüp patlar,
lav olmuş akar, şu soğuk kan,
oysa benim, bir vefasıza kanan.
terk ederken, kim ettiyse nazar….
..../....
Çok oldu, zaman geçip gideli,
yine de, sönmedi yürekte ateş,
hani söndürmek isteyen nerede,
o gitti, doğmaz üstüme güneş,
unutmaya, yüreğim el vermez,
gönül bu ! onu ! hep sevmeli,
olsa da ayrılık, devam etmeli,
bu ayrılığa, ayrıldık denmez….
..../....
Ne çok, göz yaşları döktüm,
neden, neden ayrıldık diye,,,,
kimse bilmedi, kimse görmedi,
içime aktı hep, o kanlı yaşlarım,
kimseler ! soramadı,hep gizledim,
soramadı niye, bu yaşların ! diye,
soramadı, soramadı….
..../....
Kan oturmuştu, gözlerime,
gizlice sildim ! bilinmesin diye,
boğazıma otururdu, hıçkırıklar,
yine de ! belli, etmedim kimseye,
kaçtım fellik, fellik, köşe bucak,
görünmesin, yaşlarım diye,
görür de, görmezdi o insanlar…..
..../....
Kime ! kızayım, kime küseyim,
feleğe’ mi, yoksa kara kadere’ mi ?
sözüm yok ! hiç birine değil,
bu bir kader, işte besbelli işte,
kabahat, belki ’ de ! benim,
ne diyeyim. ne söyleyeyim,
ayrılıksa, biçilmişse,
o da benim kara, kaderim….