Feleğin cilvesinde
Peşkeş çektik iblisle
Satırlar anlamsız geldi
Sözler yetersiz bilendi

Köşe, bucak kaçtın
Ardında ne bıraktın?
Zamanı geldi
Sabır kalmadı
Her şey anlamsız
Yüreğim teselli olmadı

Ezelden sevdim
Bile, bile ölüm tahterevallisine ben bindim

Zaman tünelinde kayboldum
Üç beş nöbetlerine tutuldum
Ben sadece seven âcizane bir kuldum
Gül bahçesindeki son gül sendin bitti umudum

Yarınlarıma bakmadım
Bugünlerimi hiçe saydım
Zaman, zaman tuttu sancıların
İçimden seni atamadım

Ara, ara yandım aşkın ile
Kandırdın beni masum yüreğinle
Sabote ettin vicdanını
Kaybettin merhamet duygularını

Berbat kâbuslarla uyandım
Her bir köşede seni aradım
Kokun sinmişti tenime
Kokladım seni ölümüne

Yorgun adımlarla koştum sana
Hiç mecalim kalmadı baksana
Hayalin başköşemde
Seni istiyorum son nefesimde

Gözlerim görmüyor dünyayı
Çıkar at içimdeki saltanatını
Yoruldum bırak inadı
Artık sabrım kalmadı

Lokman Bekler.