" Sen ki gül yüzlüm;
Karanlıklarıma gülümseyen güneşim,
Acılarımda sığındığım nefesim,
Gülümsediğimde gamzelerimsin..."

Yıldızlara kapat gözlerini.
Sabah uyandığında,
Güneşle birlikte doğamazsam gözlerine
Arama beni yalnızlığın sokaklarında.
Ben, gözlerini ıslatan yağmurlarla kavgalardayım.
Ve bir gece yüreğine döndüğümde
Kan revan içinde görürsen sinemi,
Ağlama ne olur gül yüreklim.
Gülüşlerine kanatlanan düşlerim,
Yetim düşmüştür sana koştuğum yollarda...

Kurak topraklara ser gülüşlerini.
Baharlar gölgelerine gülümsediğinde
Nefesimle gülümseyemezsem yüreğine,
Arama beni karlı dağların zirvelerinde.
Acılarının icinde bedenimle " sana " yanmaktayım.
Ve alevlerle düşersem omuzlarına,
Durma ne olur.
Gözlerindeki umut pınarlarıyla söndür
Sana yanan yüreğimin alevlerini..

Bir yaz gecesi,
Saçlarını rüzgarlar çözerse
Kızma ne olur onlara.
Saçlarının her teline yıldızları giydirmek icin
Rüzgarın koynuna girip
Saçlarını yavaşca çözen benim.

Haydi, uyu ne olur.
Birazdan safaklar sökecek karanlıklarından.
Yıldızlara kapat gözlerini.
Sen uyurken,
Ben gözlerindeki Cennetin içinde
Sana ve hayata gülümsüyor olacağım.