I
yaşam,
gündelik kaygılardan,
koşuşturmalardan,
ufak hesaplardan
çok daha fazlası.

yaşam,
bir gün uyandığında kendini yollara vurmuş halde
bulduğun anların toplamı
rutin dışı olmalı.
ağlamalı, ağlatmalı, kışkırtmalı
güven ve güvensizlik arası bir sarkaç olmalı.

yaşam,
bir çok küçük denemeden
oluşan bir yolculuk.
yollara gitmek kadar,
dönülüyorsa eğer,
dönüldüğünde anlatılacaklar da önemlidir.
o nedenledir ki ARAGON sormaktadır:
“sen de uzak diyarlardan dönüyorsun.
bütün anlatabildiğin,
akşam evinin verandasına oturmuş serinleyen
bir adamın anlattıklarıyla aynı.
o halde ne anlamı var bunca yolculuğun?”

gerçekten ne anlamı var bunca gidip gelmelerin?

“bütün yollar roma’ya çıkar.”
diyenler;
acaba hiç ankara’ya,
ne bileyim babaeski’ye gitmişler midir,
oralara ulaşan yollar da
roma’ya çıkar mı gerçekten,
ya da yolun sonu roma olarak mı şifrelenmiştir?


II

ölüm,
gelirsin ansızın
haber vermeyi geçirmeden aklından
alır götürürsün sormadan, etmeden.
adil oluşun dışında,
bir tek şey söyle ki
seni karşılayalım güle oynaya.
bir tek şey…

Erdem AK