Kuşlar gibi hür olsam da, uçup sana gelebilsem.
Deli dolu ırmak gibi, akıp sana gelebilsem.
Şu dünyanın pençesinden, gündüzlerin gecesinden,
Dağların en yücesinden, aşıp sana gelebilsem.
Derin gaflet uykusunu, nefsin kötü arzusunu.
Şeytanların pususunu, yıkıp sana gelebilsem.
Dinimizin onuruyla, güzel ahlak güzel huyla,
Gönüldeki bu duyguyla, coşup sana gelebilsem.
Yola çıkarken kafile, ne duygular gelir dile.
Ümmetliğe umut ile, bakıp sana gelebilsem.
Seni sevmiş, övmüş Allah, yüreğim yanıyor billâh.
Selam sana Rasûlullah deyip sana gelebilsem.
Ben yolcuyum sense kaptan, kurtar bu gönlümü yastan.
Huzuruna ak bir fistan giyip sana gelebilsem.
Bu bahar da geldi yine, gülistanın bahçesine.
Kutsal kadir gecesine, erip sana gelebilsem.
Bir kez değil yüz bin kere, çıksam bu kutsal sefere.
Günahkâr yüzümü yere, serip sana gelebilsem.
Yeşil hurma dallarını, bana da aç kollarını.
Medine’nin yollarını, sorup sana gelebilsen.
Âşıktır sana kâinat, azdıran nefsime inat.
Kuşlar gibi bir çift kanat, takıp sana gelebilsem.
Elim boştur yüzüm kara, gönül düşüp ahu zara.
Dört mevsimden ilkbahara, erip sana gelebilsem.
Seni özlüyor bu fakir, muhabbetin bırakmaz kir.
İsmin gönüllerde zikir, çekip sana gelebilsem.
Seni senle yaşayan kul, her ameli olur makbul.
Ta uzaktan melül melül, bakıp sana gelebilsem.
14.10.2008 Yaşar TAŞKESEN