11
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2078
Okunma

Sen, öyle bir yerindeydin ki hayatımın;
Ne çok uzağındaydın, ne de çok yakınında.
Orada olduğunu bilmekti, güzel olan.
Hep orada olacağını bilmekti, belki de…
Yaşayamayacağımı bilmenin kabulüydün.
Gidemeyeceğimi bilmektin, belki de…
Ben, seni varlığınla sığdırmıştım,
Hayatımın en olmaz köşelerine.
Olmandı, mutluluğum.
Ne daha fazlaydın,
Ne de bir eksik…
Bilirdim ki;
Sen, vardın…
Şimdi;
Tenim, dokunmuşken; tenine
Elim, gezinmişken; yüzünde
Ve
Seni yaşamışken; en özelimde,
En güzelimde
Hangi yüzle
Ve
Hangi yürekle
Dostumsun diyeceğim sana
Yine de?
…/…
Sen,
Öyle bir sevgiydin ki;
Sen,
Rağmen’din
Sen,
İçin’din
Sen,
Bana rağmen,
Benim içindin…
Eser Akpınar
20.11.2011
İzmir
5.0
100% (9)