10
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1974
Okunma
Bazen nasiplense de taşlarımdan hak eden
Bir dostluk şiiriyim, okumakla bıkılmam
Namludan aslâ çıkmam eğer yoksa bir neden
Şefkâtli bir mermiyim, mazlumlara sıkılmam
Dünyânın ne malında, ne şöhret, şanındayım
Gâzînin yarasında, şehidin kanındayım
Eğrinin karşısında, doğrunun yanındayım
İyiye yol, kötüye sarp kayayım, çıkılmam
Arada düşünürüm, yaşamaktayım niçin?
Kulu olmak istemem benlik denilen hiçin
Eşimle, çocuğumla helâl aş yemek için
Durmadan çalışırım, kahvelere tıkılmam
Yalanla işim olmaz, hep gerçekleri derim
Özü sözü bir olan dosta fedâdır serim
Yüzüme gülenlerden gün gelir darbe yerim
Lâkin alıştım artık, sarsılırım, yıkılmam.
Sunu:Bir önceki şiirime yazdığı yorum’a cevâbında kullandığı " doğrular sendeler ama yıkılmaz" cümlesiyle bu şiire ilhâm olan Sevgili Kezban Turan kardeşime teşekkürler.
5.0
100% (12)