5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1039
Okunma
Şair ;
Kedinin pençesi ile ,
Kuşun kanadı arasında yaşar ..!
Gün gelir ;
Ölümü sorgular ,
Günü gelir şairin ;
Ölüme ; El- pençe divan ..!
Çocuk , sorar şair’e ;
Baba , bu tüyün kuşu ; nerede ..?
Didinir bulamaz ..!
Sonra , bir şair koşar imdadıma ;
Kuş , patladı der..!
Kedinin, avcı yüreğidir şair;
Bedenidir o muhteşem kuşun ;
Çocuğun yazdığı öyküdür , o’ tüyde ..!
Kediyle , kuşun özlemidir şair...
Kozalakçı’ya 18.Kasım .2011, Ankara
5.0
100% (3)