BİR SU GİBİ…

Eğer yeniden doğmuş olsaydım,
Hiçbir şeyi dert etmezdim.
Kendimi zamana bırakır,
Doğal hayatın içine atardım.

Hata yapmaktan korkmaz,
Kusursuz yaşamaya çalışmazdım.
Yiyeceğim kadar kazanır,
Gerisini düşünmez, sırt üstü yatardım.

Her sabah güneşin doğuşuna bakar,
Onunla yatar, onunla kalkardım.
Kalkmadığımda kendimi zorlamaz.
Vurup kafayı, öğleye kadar yatardım.

Kaz gibi düşünüp çok kafa yormaz,
Yarını dert edip kaygılanmazdım.
Kısa pantolon, kısa kollu gömlek giyer,
Nasıl geldiysem öyle yaşar giderdim.

Somurtmaz, daha çok güler,
Etrafıma neşe saçar gezerdim.
Korkmaz dünyanın üstüne, üstüne gider,
Anasını satıp savar, yaşar giderdim.

Kafa yorup düşünmez,
Okuyup yazıp yorulmazdım.
Çoban olur, iki koyunun, bir itin,
Peşi sıra koşar giderdim.

Çirkinlerden kaçar, güzelleri kovalar,
Hovardalık yapar, güzel kızları tavlardım.
Hayatın her anını değerlendirir,
Umudu kovalar, mutluluğu yaşar giderdim.

İnsanlardan uzak durup, yalnız yaşar,
Kötülere yaklaşmaz kaçardım.
Ayının inine girmez,
Arının kovanına çomak sokmazdım.

Mutsuz olduğumda oturup ağlamaz,
Ağlayanlara yüz verip durup bakmazdım.
Her yere arabayla gider,
At koşup, yaya gidip yorulmazdım.

Her işi sevip, ciddiye almaz,
Dürüst olup, güzel yaşamazdım.
Dünyanın anasını satar,
Borç harç yer içer, gezer giderdim.

Her sabah güneşi seyreder,
Akşamları aya yıldıza bakardım.
Uykusuz kaldığım gün, kalkmaz,
Vurur kafayı yatardım.

Daha çok nehirde yüzer,
Dağda yatar, ormanda gezerdim.
Sevdiğim her şeyi yer, içer yatar,
Sevmediklerimden uzak durup, kaçardım.

Daha çok Maraş dondurması yer,
Yerken içine çikolata katardım.
Köyüme gider meyve yer,
Ağaç altında yatardım.

Yağmurda şemsiye taşımaz,
Yağmur altında gezip ıslanmazdım.
Yanımda hiçbir şey taşıyıp yorulmaz,
Kışın soğuğu yiyip hastalanmazdım.

Arılara yaklaşıp kendimi sokturmaz,
Kelebekleri tutup öldürmezdim.
Eşeklere yaklaşıp kendime çifte attırmaz.
Ayılarla yatıp kalkmazdım.

Zaman akıp, geçmeseydi ömrüm,
Ayakkabılarımı kışın giyer,
Yazın fırlatıp atardım.
İlkbaharda çocuklar gibi,
Çimenler üzerinde koşar oynar.
Yazı, kışı düşünmez, doksanına kadar yaşardım.

Şansımı daha fazla zorlamaz,
Kaderimle oynayıp boğuşmazdım.
Keşkelerle yaşayıp pişman olmaz,
Kabrimi kendim kazıp, girmezdim.

Çiçekleri koparıp, Karıncayı ezmez,
Yılanlara acıyıp, merhamet etmezdim.
Akşam yatıp, sabah kalkmaz,
Aynaya bakıp moralimi bozmazdım.

16.11.2011
Cahit KARAÇ