Yanık kokusu geliyordu ta oralardan meskenime

Çok bilmisşti ama yine de yemeği yakmıştı

Onu yemez bunu beğenmez
En çok balık severdi


Aç kalır

Dışarıda uğuldayan gùzel şehrinin ayazıdır

Masasında çayı hazırdır

Laf aramzda çayın müptelâsıdır

Çayına deniz gözlerinden nağmeler takılır

Nağmelerin ismi

’Ay düşünce’dir

Gülüyordu

Gülüşlerinde hüznü silebilmiş miydi

Peki ya o çay bardağında takılı kalan gözleri
Deniz gözleri

Sahipsiz miydi

Hoştu

Güzeldi

Ellerine gecenin büyüsü dokundu

Yalnızdı
Öyle sanıyordu

Değildi

Kelimeler parmak uçlarından

Sızı gibi kanıyor akıyordu

Şaire coşmuş

İçinde ürkek ceylanlari serbest bırakıyordu

Yazdı yazdı yazdı

Gördüğüm bir deniz kızının inci taneleriydi
Çok güzel olan
Göz rengini bulabilmiş değildi

Belki de yeşildi

Maviyle yeşilin sevişmesiydi

ALLAH biliyor

Adamı deli ederdi

Biliyorum

O da ağlarkan gülenlerdendi

Gülerken ağlayanlardan

İşte öyle bir şeydi
Masal gibiydi