2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
822
Okunma
SAYENDE
Dağına uzandığım
Boyası renk vermez güneşim…
Doğarken sabaha
Yamacıma sarkıyordun…
Neden buluştuğumuz sehere
Bir başka aynadan
Bakıyorsun…
Sayende
Çoğalan yağmur taneleri
Eylül kırıklarını taşırken günüme
Çakan şimşek
Titreyen mayıs saçaklarını
Düşürür gönlüme
Gölgeni siler, süpürür
Bitmeyen…
Aralık(l)ayım…
Sen
Okyanusunda
Durgun düşlerin
Dokunmazken rengine
Zemheride kalan bir ben
Sobelediğin odakta
Dura dura
Yaşlanmak(t)ayım…
Derken
O sesinin kulağıma çalan tınısı
Mevsimlerin satır aralarını kapatıp
Zamansızlığına mum yaktı…
Bir umuttu!
Beklediğim…
Sahi!
Düşünüyorum da
Gecelerden döner mi gün yine?
Gündüzün sofrasında
Yeşerir mi serap…
Kim bilir?
Belki de…
Şebneme dokunur gibi
Şebnemi okur gibi
Biter mi?
Tutsaklık ayım…
Sevilay Çartık
5.0
100% (2)
Cevap Yaz