14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1351
Okunma
bir çuvala doldurup
sırtladığım düşleri
unutulmuş türkülerle kanatıp
çiseledim toprağa
bir yol oldum
zamanın pençesinde
içimden geçen nehirleri
haritanızda göremedim
geçmişim küçüldükçe
büyüdü geleceğim
keçilerim
tanrıya
hıçkırıklarım
adının sığmadığı
üzüm buğularına
şiddetli geçimsizlikten
boşanan damlalarım
körlenmemiş vicdanlara
e m a n e t
gözümü açsam
erirdi içime giydiğim
tavaf yorgunu
şekerden kâbeler
bir pencere
zihnimin terkisinde
içimde koşan atların
niyetini hâlâ çözemedim
geçmişim küçüldükçe
büyüdü geleceğim
İSTİSNA (23 Eylül 2007, Atakent)
İstisnalar kaideyi bozar.
(önceki şiir: “sırtüstü”)