Al sazı eline gel şu meydana
Vuralım mızrabı tellere dostum
Acımam inan ki kıyarım sana
Korkarım düşersin dillere dostum.......Fikret CENGİZ

Şu sazın olmasa neye yararsın
Sözümü söylersem sazı kırarsın
Meydandan kaçacak bir yer ararsın
Ardından koşarım yollara dostum....... Ali BOZDAĞ

Dikkat et ozanım meydandan kaçma
Namerdin bağında gül olup açma
Enginlerde dolaş yüksekten uçma
Aç gönül bağını kullara dostum..........Fikret CENGİZ

Bozok yaylasının insanı merttir
Meydandan kaçanlar birer namerttir
Haddini bilmemek en büyük derttir
Düşme ummadığın hallere dostum........Ali BOZDAĞ

Nefsine aldanma düşersin dara
Şeytandır insanı bırakır zora
Gün gelir elveda diyerken yara
Sarılır bedenin çullara dostum........... Fikret CENGİZ

Sözün ninni gibi boş laf yutulur
Sen söylerken bebek de uyutulur
Sana bir şey dersem dilin tutulur
Dut yeyip bakarsın güllere dostum.......Ali BOZDAĞ

Bakarım sarıldın bülbüle güle
Bir şey diliyorsan Mevla’dan dile
Mecnun sevdasını söylerken çöle
Kerem’i sormalı küllere dostum ...........Fikret CENGİZ

Aşıksın anladım bağrın hep yanık
Yüreğin bir aşka tutuklu sanık
Bu hale düşüren kendisi tanık
Sevdan akıp gider sellere dostum.........Ali BOZDAĞ

Aldanma dünyanın pembe rengine
Davul da çalınır dengi dengine
Fakire yoldaş ol bakma zengine
Meyletme paraya pullara dostum..........Fikret CENGİZ

Bir fakir görsem hep gönül açarım
Yürekten yüreğe tohum saçarım
Beladan şerden her zaman kaçarım
Sen de gönlünü aç illere dostum..........Ali BOZDAĞ

Ferhat Şirin için düştü yollara
Züleyha aşkını yazdı çullara
Fikret sevdasını astı dallara
Konuşur dururum yellere dostum..........Fikret CENGİZ

Edipler içinde saygın bir edip
Benlik duygusunu burda yokedip
Taş atana Eyyüp gibi sabredip
Gönül açmış yaban ellere dostum........... Ali BOZDAĞ