Çöktüğünde hasretin kesiyor nefesimi
Oturup ağladığım belki de bu nedenle.
Bağrında yaşayarak almadım hevesimi
Geleceğim Trabzon, daha diri bedenle...

Gökte uçan kuşları yanıma çağırarak
Tüm dikenli telleri etrafımdan kırarak
Arşı titreten sesle topyekün bağırarak
Geleceğim Trabzon, senden çekip gidenle...

Yedi tepeli kente intizar bırakarak
İçinde ziyan olan yıllarımı yakarak
Benden geri kalana son kez dönüp bakarak
Geleceğim Trabzon, artık olup bitenle...

Sensiz geçen günleri alnından vuracağım
Öperek toprağını ayakta duracağım
Beni mecbur edene bir hesap soracağım
Geleceğim Trabzon, sendeki eski benle...

Mesafeyi kısaltıp yüce dağlar aşarım
Dağlarında dinlenip sahilinde koşarım
Ömür tükenmiş olsa, bir gün sende yaşarım
Geleceğim Trabzon, belki beyaz kefenle...

Ayser ÖZBAKIR