Neden bunca ayrılık tohumları ekili.
İnsanlık denen duygu,hep yerlere serili.
Eğer iyi insansan,iyi bak etrafına.
Nerde düşmüş görürsen,uzat ona elini.

Ağla ama ağlatma,zalimde olsa kişi.
Adaletli olmak mı,işte o insan işi.
Söndürme hata edip,insanlığa Güneş’i.
Nasıl olur ağlatır,kardeş olan kardeşi.

Irkın önemi yoktur,her kes Allah’ın c.c. kulu.
Allah’ını c.c. bilenin,kalbi merhamet dolu.
Üstünlük denen kavram,ancak takva iledir.
Takva sahibi kişi,insanlığı bilendir.

Ayrımcılık yapanlar,hepsi şeytanın kulu.
İşte o kulların ki,kalbi fesatlık dolu.
Türk’ü Kür’dü Çerkez’i,hepsi kardeştir kardeş.
Aksini zikredenler,şeytandan daha kalleş.

Musallaya yatanlar,ya er ya hatun kişi.
Makamıyla anılmaz,orada yatan kişi.
Ne Başbakan ne bakan,ne de Cumhurbaşkanı.
Yeterki sen Mevla’ya,dayamış ol arkanı.

Tefekkür etmelidir,gerçek mü-min her zaman.
Ayrımcılık edenin,ahreti olur yaman.
Allah için tutalım,zayıfların elini.
Yalan sözden uzak tut,ey insanlık dilini.

Terör deprem ve afet,bizi yıldırmamalı.
Din ve mezhep yüzünden,birlik dağılmamalı.
Çanakkale ruhunu,her zaman yaşatmalı.
Tüyü bitmemiş yetim,üzülüp ağlamamalı.

Bölelim lokmamızı,paylaşalım açlarla.
Paylaşanlar Cennet’te,ödüllenir taçlarla.
Renki siyah ne beyaz,aramaz insan olan.
Merhametten başkası,insan olana yalan.

Töre diye terörü,etmemeli baş tacı.
Kur’andır cehalaetin,yarasının ilacı.
Kan davası gütmenin,sonu amansız acı.
Rasulullah s.a.v. ümmetten,yoksa olur davacı.

Sedat derki kardeşlik,Allah’ın c.c. bir emridir.
Birliğe tek çimento,yüreklerde sevgidir.
Hep el ele olalım,kazansın tüm insanlık.
İşte o zaman Dünya,olur nurdan aydınlık.

SEDAT YILDIRIM